W nawiązaniu do wcześniejszego komunikatu finansowego z 31 stycznia br., Stora Enso poinformowała o dokonaniu korekty w kontekście prognozy rocznego zysku operacyjnego EBIT za 2023 r. Firma zakłada, że – wobec pogarszającej się koniunktury na kluczowych dla niej rynkach – będzie on niższy w porównaniu z ubiegłorocznym, kiedy to wyniósł 1,891 mld euro.
Stora Enso dodaje, że pogorszenie się prognoz rynkowych przyspieszyło pod koniec 1. kwartału br. Wskazuje przy tym, że presja cenowa i niepewność rynkowa będą w całym 2023 r. znacznie większymi wyzwaniami niż miało to miejsce w roku ubiegłym, wpływając na rezultaty finansowe całej grupy i obniżając perspektywy krótkoterminowe. Stora Enso przewiduje, że sytuacja ta będzie osłabiać konsumpcję prywatną, odbijając się na wynikach wszystkich jednostek biznesowych. Oczekuje się też, że – w porównaniu z rokiem 2022 – na marże realizowane przez grupę w negatywny sposób wpłynie wzrost kosztów, zwłaszcza w kontekście energii, drewna i chemikaliów.
Firma dodaje, że słabnącą koniunkturę rynkową obserwuje się obecnie na całym rynku opakowaniowym. Stora Enso prognozuje, że słaby popyt w obszarze tektur na opakowania zbiorcze z tektury falistej wciąż będzie się utrzymywał. Dodaje przy tym, że oznaki osłabienia widoczne są też na rynku tektury litej na opakowania jednostkowe, z wyjątkiem opakowań na napoje.
Branża budowlana również – jak podkreśla Stora Enso – zmaga się z wyzwaniami w postaci mniejszej ilości pozwoleń na budowę oraz nowych projektów konstrukcyjnych. Zjawiska te będą miały okresowy wpływ na tegoroczny popyt na produkty z działu Wood Products. Z kolei na wyniki działu Biomaterials wpłyną – zdaniem Stora Enso – wyższe ceny pozyskania drewna i słabnący w skali globalnej rynek celulozowy. Firma prognozuje też ograniczoną dostępność drewna przeznaczonego do produkcji celulozy.
W kontekście ww. niestabilności rynkowej Stora Enso stale poddaje analizie swoje koszty zmienne, zaś w odpowiedzi na fluktuacje w popycie wdrażane są odpowiednie działania prewencyjne, związane m.in. z aktywną kontrolą kosztów. Firma dokonuje też stałej oceny swojej działalności pod kątem polityki cenowej, elastyczności portfolio produktów, wolumenu zapasów magazynowych i zarządzania nimi, a także źródeł surowcowych i logistyki. W Finlandii dobiegły końca negocjacje związane z potencjalnym obniżeniem zatrudnienia w tamtejszych zakładach produkcyjnych. Z uwagi na wahania popytu, firma dokonuje też korekt swoich mocy wytwórczych.
Pod względem operacyjnym Stora Enso zapowiada dalsze koncentrowanie się na decentralizacji oraz redukcji kosztów ogólnych. Wprowadzono restrykcyjne zarządzanie wydatkami kapitałowymi i kapitałem obrotowym, by zabezpieczyć odpowiednie przepływy gotówkowe i stabilność bilansu finansowego.
Fot.: Stoa Enso
