Maszyna papiernicza

Maszyna papiernicza to urządzenie przeznaczone do produkcji papieru lub tektury z masy papierniczej.

Maszyna papiernicza do produkcji papieru może być płaskositowa (papiernica), okrągłositowa z sitem cylindrycznym lub dwusitowa z urządzeniem formującym wstęgę.

Części maszyny papierniczej:

• część zasilająca (stała) - jej zadaniem jest doprowadzanie rozcieńczonej i oczyszczonej masy papierniczej przez urządzenie wlewowe do części sitowej (na tzw. sito formera),
• część sitowa - tutaj na płaskim bądź cylindrycznym sicie formowana jest i wstępnie odwadniana przez listwy i skrzynki odwadniające oraz ssące wstęga papieru,
• część prasowa - zbudowana z zestawu podwójnych przylegających do siebie walców (granitowych lub innych), służących do odwadniania wstęgi papieru oraz zagęszczania jej struktury,
• część susząca - układ ogrzewany parą wodną cylindrów, może zawierać urządzenia przeznaczone do uszlachetniania papieru, taki jak prasa klejarska czy prasa gładząca (kalander),
• część wykańczająca - składa się z cylindrów chłodzących, gładzika oraz nawijaka na role (tambory) oraz przewijarko-krajarki.

Pierwszą maszynę papierniczę skonstruował w 1798 roku Nicholas Louis-Robert. Maszyna mogła produkować około 100 kg papieru dziennie przy szerokości sita 64 cm i prędkości roboczej sita 5m/min. Współczesne maszyny papiernicze mogą różnić się wielkością i prędkością produkcji papieru. Niektóre maszyny papiernicze wytwarzają papier (np. do filtrów) o szerokości 1 m z prędkością 5 km/h, a inne np. do produkcji papieru gazetowego produkują wstęgę o szerokości 10 m z prędkością 100 km/h.